آغوش بگیر پدر مرا جانی نیست
در خانه دگر صفا و مهربانی نیست
زلف شبم از نگاه نور رنجیده
چشمام پر خون ؛ یه قطره بارانی نیست
بر بال خوش خیال ما تیر زدند
بابا تو بگو پرنده زندانی نیست
با حبس قناری حکم شادی مرگ است
اینجا به جز این “جان “هیچ ارزانی نیست
🎧🎧🎧
بابا بنویس به روی تخته جنگ است
با نیمکت خالی حرف چندانی نیست
از باد بپرس که رقص گلها را برد
در خاطر یاس هوای شمعدانی نیست
🎧🎧🎧
همسایه ی ما بهار که جایش خالیست
هر شب ؛ شب چله و زمستانی نیست
انقدر شهید به نام هر کوچه گرفت
جانی به تن خسته ی خیابانی نیست
🎧🎧🎧
آغوش بگیر پدر مرا جانی نیست
در خانه دگر صفا و مهربانی نیست
بنویس قلم هر آنچه دل میداند
آن را که نه من دانم و می دانی نیست
آن را که نه من دانم و می دانی  نیست!