دانلود آهنگ فریاس از یاس
[caption id="" align="aligncenter" width="350"]
دانلود آهنگ فریاس از یاس[/caption]
به می خونم و سکوتم رو دار می زنم من می مونم و
صعودم و جار می زنم بال می زنم م م م م
می دونم که تو هم توی قلبت عقده هایی داری
عقده هایی که اومدن از نقطه هایی تاریک
نو مثل من دلت سوخت از نقره های داغی
که حک کرده اسم مارو نقطه های یاغی
الان 12 شبه از صبح پای کاری باز هم رو به رو شدیم
با سفره های خالی این حرفا شدن فقط مشتی گفته های عادی
تو هم پری از این همه حفره های مادی
خیابونا پر از مشتی کاسبه پست پر از آدم های محتاج و کاسه بدست
پر از آدم های خردمند و تحصیل کرده که زندگی انزوا رو بهش تحمیل کرده
پر از آدم های سخت کوش کارگر که کاغذ فردای روشن و پاره کرد
پر از کسی که دنبال پول کلی گشت آخرم رسید به فروش کلیه اش
پر از اونا که سال ها خوندن درسهای بدن نا امید گذشتن از مرزهای وطن
پر از بغضی که نترکید و اشک نشد پر از استعدادهایی که کشف نشد
پر از اون کسایی که از خودی فریب خوردن بعد یه گوشه تک و تنها و غریب مردن
پر از پر از من ، تو و قصه های درد بگو تو این لحظه ها از کی باید استفاده کرد
از فریاد همین که داد می زنم من می خونم و سکوتم و دار می زنم
من می مونم و صعودم و جار می زنم و بال می زنم
و به اوج قصه ها می پرم از این به بعد حرف دلم رو فریاد میزنم
من می خونم و سکوتم رو دار می زنم من می مونم و
صعودم و جار می زنم و بال می زنم و به اوج قصه ها می پرم
پای حرف من بشین بگم چه ضجه ها کشیدم نسل ما چه دیدن قطره اشک ما چکیدن
مردمان بی غم درد ما رو دیدن بی رحم تر شدن بعد به حال میهن چه باید کرد
از کی شکایت کرد از این سرنوشت بد که من رو شکارم کرد؟! نه تقصیر از منه
که بهش اجازه دادم فکر می کردم یکی میاد واسه نجات آدم
غافل از اینکه قلب ها پر از ترکشه که باعث اینه که چشم های تو تر بشه
غافل از اینکه هر کسی گرفتار دردشه امیدوارم هرچی گره داره حل بشه
وقتی می بینی قیمت ها با قدم های هجومی پیش میرن به سمت رقم های نجومی
تو مجبوری که به صعودت پا بدی چونکه تو هنوزم اسیر حقوق ثابتی
یعنی تنها چیزی که سمت تو سرازیره درده که تمام وجود تو رو سراسیمه کرده
بهم بگو تو این مسیر آیا چراغی می تونه که این راه و روشن کنه پس چه راهی می مونه
فقط فریاد همین که داد می زنم من می خونم و سکوتم و دار می زنم
من می مونم و صعودم و جار می زنم و بال می زنم و به اوج قصه ها می پرم
بیا با من دل و به دریا بزن حرف دلتو فریاد بزن
تو این تباهی تو این سیاهی اینه درمان درد
بیا با من دل و به دریا بزن حرف دلتو فریاد بزن
تو این تباهی تو این سیاهی اینه درمان درد
فقط فریاد همین که داد می زنم من می خونم
و سکوتم و دار می زنم من می مونم و صعودم
و جار می زنم و بال می زنم و به اوج قصه ها می پرم
از این به بعد حرف دلم رو فریاد می زنم من می خونم و
سکوتم و دار می زنم من می مونم و صعودم و جار می زنم
و بال می زنم و به اوج قصه ها می پرم
صدامو داری هر لحظه یه شروع تازست ، هر شروع یه تولد دوبارست
یاسر بختیاری با نام هنری «یاس» زاده ۳۰ خرداد ۱۳۶۱ در مسجدسلیمان خواننده رپ فارسی است. او از چهره‌های موسیقی رپ فارسی به شمار می‌رود. همچنین به وی لقب سلطان رپ فارسی و برکت رپ فارسی را نیز دادند. مضمون بیشتر ترانه‌های یاس انتقاد و اعتراض به مشکلات و بحران‌های اجتماعی نظیر فقر، اعتیاد، بی‌کاری، جنگ، روسپی‌گری، خودکشی، طلاق و غیره است. یاس از اولین خواننده‌های رپ فارسی و نخستین خوانندهٔ رپ فارسی است که در ایران برای پخش موسیقی خود مجوز گرفت. اولین ترانهٔ وی که به طور قانونی در ایران منتشر شد یادت نره نام داشت که آن را به همراه مجید غفوری، خواننده پاپ اجرا کرده بود.
یاس کنسرت‌هایی در شهرهای مختلف آمریکا برگزار کرده است و تجربهٔ شرکت در نشستی موسیقیایی در راستای معرفی و توسعه رپ فارسی در دانشگاه میشیگان را نیز داشته‌است.
یاس زمانی که ۱۶ ساله بود ابتدا با گوش دادن به موسیقی رپ کار خود را آغاز کرد و این زمانی بود که پدرش از سفرهای تجاری‌اش از آلمان برگشت و برای او آخرین سی دی توپاک را آورد. یاس که از ۱۸ سالگی به دنبال مرگ پدرش مجبور به پذیرش مسئولیت خانواده خود شد، با بدهی‌هایی که پدرش برجا گذاشته بود با مشکلات اقتصادی مواجه شد، در نتیجه تحصیلات دانشگاهی را ترک و شروع به کار کرد. در همین دوره یاس شروع به نوشتن شعرهایی کرد که بعداً آنها را به همراهی دوست دوران دبیرستان خود میتا ملکی به موسیقی تبدیل کرد. پس از زلزله بم در ایران، یاس ترانه‌ای تحت عنوان «بَم» را با آهنگسازی میتا ملکی خواند و منتشر کرد که آغاز حرفه خوانندگی او محسوب می‌شود.
وی در مورد درخواست برای مجوز از دولت ایران و ناکام ماندن برخی از ترانه‌هایش این چنین گفت:
من در ترانه‌هایم نفرین نمی‌کنم و در راستای تایید مسائلی مانند سکس و تخلفات چیزی نمی‌خوانم. من می‌خواهم با افتخار در جلوی خانواده‌ام ترانه‌هایم را اجرا کنم. ترانه من معمولاً با گله و شکایات از جامعه آغاز می‌شود. اما پایان آن همیشه امید است. اهمیت این کار، الهام بخشیدن به نسل جدید است تا از بهترین قوه پتانسیل و نهفتهٔ خود بهره بگیرند. ما به این نیاز داریم