دانلود آهنگ درکم کن از یاس
[caption id="" align="aligncenter" width="350"]
دانلود آهنگ درکم کن از یاس[/caption]
آخه بابا باغت آباد منو درکم کن
نگو جلو راه واستادي آقا حرکت کن
تو اينجا نشستي واسه اينکه جوابمو بدي
پايينو نگاه نکن چشم پر از آبمو ببين
اگه نيازمند بودي تو هم مي شدي يه کنه
ببين اسم بدشانس روي پيشوني منه
عصبانيم يه زلزلة ده ريشتره توم
چرا اون با يقة بسته و ته ريش بره تو ؟
همينا مي تونه جووناي ما رو پير کنه
حدس زدي يه روزي پيشش کارت گير کنه
تا که مي رسه به منه بدبخت آواره
ميگي الان نه باشه بعد وقته ناهاره
بيا يه کار خيري بکن توي روزت
امضاتو نمي خوام بذارم توي موزه
نگو مدارکت ناقصه تو فردا بيا
همه چيزو کامل کن و بعد وردار بيا
واسه استخدام دقت کن به ضابطه ها
بايد داشته باشي پنج سال سابقه کار
نمي خوام داد بزنم الکي شلوغ بکنم
بگو پنج سالو من از کجا شروع بکنم
منو داري مي بيني که از اين زمونه سيرم
از همه جا بريدم و يه جوون پيرم
کوله بارمو مي بندم و شبونه ميرم
به خاطر تو ديگه کارم تمومه بي رحم
بيدار شدي مي خوره به سرت هواي صبح
توي روزنامه بخون صفحة حوادثو
ببين مادري که دخترشو کشته بود
بعد خودشو پرت کرد از پشت بوم
ميگي چه مادره بي رحمي چه روزگاري
چيه خراب شد اول روز کاريت؟
اگه دقت کني با کمي ريشه يابي
مي فهمي که حتي يه مادرم ميشه ياغي
اون مادر اي کاش باز زنده مي شد
واست تعريف مي کرد داستان زندگيشو
روزي که خداوند دخترش رو هديه مي کرد
مادر داشت از خوشحالي گريه مي کرد
با وجود پدري که هنوز بيکار بود
دم بيمارستان نشسته و سيگار دود
مي کنه و بدهيا هر روز قد مي کشه
مرد دور آگهي ها همش خط مي کشه
بنده اميدش به آينده ها پاره شد باخت
آخر سر هم که خيابونا کارشو ساخت
قاتل تويي خدا ببخشه گناه هاتو
حالا برو بخون مجلة گل آقاتو
منو داري مي بيني که از اين زمونه سيرم
از همه جا بريدم و يه جوون پيرم
کوله بارمو مي بندم و شبونه ميرم
به خاطر تو ديگه کارم تمومه بي رحم
چيه فک مي کني حالا که تو پشت ميزي
از ما بالا تري يعني تو گشنه نيستي
طوري صحبت مي کني انگار
که داري الان تراولتو مي کني پشت نويسي
خيلي شده يه جوون جلوي تو ظاهر بشه
يه جوون تحصيل کرده که مسافر کشه
اين همه سال زحمت کشيده واسه کاري
که فردا با روي سفيد بره خواستگاري
ديگه خودتم مي دوني اينه گفتة عقل
بايد با پول بشيني سر سفرة عقد
و توي پول چيزي به اسم وفا گمه
گذشت وقتي که مي گفتن مهم تفاهمه
فقر از در بياد تو همه چيزو خراب مي کنه
بعدش از پنجره فرار مي کنه
باغت آباد منو درکم کن
نگو جلو راه واستادي آقا حرکت کن
منو داري مي بيني که از اين زمونه سيرم
از همه جا بريدم و يه جوون پيرم
کوله بارمو مي بندم و شبونه ميرم
به خاطر تو ديگه کارم تمومه بي رحم
مي دوني يک حرافايي هست که ممکنه ادم روش نشه بزنه
ولي اگه تو دلت بمونه يک عقده مي شه. بيا با هم دردل کنيم
اين قصه منه
زنگ مدرسه خورد همه کتاب و دفتر رو جمع کردند واسه ادامه رفتن
همه شاد از اينکه حالا برن خونه خوب چيزي نيست که اونا را برنجونه
ولي خونه واسه من بود طور ديگه ياس داستانش اگه بتونه مي گه
تو دلم به همکلاسيا گفتم خوش به حالت هميشه اساس ماها بوده پشت وانت
بايد الان بري تکاليف بنويسي بعد بشيني به تماشاي تلويزيون
بابا سر شام به بچش بنازه پس فردا تو سرحالي سر کلاس درس
ولي من نمي خوام که برم خونه واسه چي برم حالا که دلم خونه
وقتي که دردا منو دوره کردن مثل طناب دار پيچيدن به دور گردن
من خيلي تنهام تو دلم خيلي حرفا
مي خونم من از دردام بيا غم را از دلم بردار
من خيلي تنهام تو دلم خيلي حرفا
مي خونم من از دردام بيا غم را از دلم بردار
ميشينم فکر مي کنم به خودم مي گم ايا داستان من بدتر نبود از بينوايان
قصه ي روز فرار ما به يک شهر مرزي تو اتاق بي چراغ و يک شمع قرضي
تو خونه اي که از بيماري مادر تب کرد د پول دارو نبود يعني بايد صبر کرد
تا کي کي به داد اين حس برسه وجود من پر از درد و استرسه
هر چي داد و فرياد زدم و هر چي اشک انگار صدام مي پيچيد به خودم بر ميگشت
تو خونه و خيابون حتي هنگام درس توي فکر اينکه فردا دم زندان قصر
چه طور بايد هشت ساعت بکوب بشينم تا بابام منو از پشت شيشه يه ربع ببينم
مهم نبود زندگي بکنم با نون خشک مهم اينه کودکي منو قانون کشت
من خيلي تنهام تو دلم خيلي حرفا
مي خونم من از دردام بيا غم را از دلم بردار
من خيلي تنهام تو دلم خيلي حرفا
مي خونم من از دردام بيا غم را از دلم بردار
نمي خواي ببيني شيريني جون ادمه دليل من واسه زندگي خونوادم
خونواده اي که روز خوشي نداشتن خواستن ولي دشمنا نذاشتن
نترس خدا تو را واسه درد انتخاب کنه چون اين دردا قبلا روي ياس امتحان شده
واسه خدا بودم مثل موش ازمايشگاه نتيجه ها روبرو شده باز با اشکال
مشکلاتي که مي خونم پاي گوشه دردم جبران که نمي خوام دنبال سوژه بگردم
سوژه زندگيمه که من شدم يک سره ويران ولي مهم اينه هنوز هستم پسر ايران
اره کمر من زير اين بار خميده شد ولي قدرتي تو دلم دميده شد
من به اينده هاي روشنم اعتقاد دارم چون که اينده هان که به من اعتماد دارن
من خيلي تنهام تو دلم خيلي حرفا
مي خونم من از دردام بيا غم را از دلم بردار
نترس خدا تو را واسه درد انتخاب کنه
چون اين دردا قبلا روي ياس امتحان شده
شايد بگي که ياس همه حرفاش شعاره
ولي به خدا روزاي خوبم انگشت شماره
یاسر بختیاری با نام هنری «یاس» زاده ۳۰ خرداد ۱۳۶۱ در مسجدسلیمان خواننده رپ فارسی است. او از چهره‌های موسیقی رپ فارسی به شمار می‌رود. همچنین به وی لقب سلطان رپ فارسی و برکت رپ فارسی را نیز دادند. مضمون بیشتر ترانه‌های یاس انتقاد و اعتراض به مشکلات و بحران‌های اجتماعی نظیر فقر، اعتیاد، بی‌کاری، جنگ، روسپی‌گری، خودکشی، طلاق و غیره است. یاس از اولین خواننده‌های رپ فارسی و نخستین خوانندهٔ رپ فارسی است که در ایران برای پخش موسیقی خود مجوز گرفت. اولین ترانهٔ وی که به طور قانونی در ایران منتشر شد یادت نره نام داشت که آن را به همراه مجید غفوری، خواننده پاپ اجرا کرده بود.
یاس کنسرت‌هایی در شهرهای مختلف آمریکا برگزار کرده است و تجربهٔ شرکت در نشستی موسیقیایی در راستای معرفی و توسعه رپ فارسی در دانشگاه میشیگان را نیز داشته‌است.
یاس زمانی که ۱۶ ساله بود ابتدا با گوش دادن به موسیقی رپ کار خود را آغاز کرد و این زمانی بود که پدرش از سفرهای تجاری‌اش از آلمان برگشت و برای او آخرین سی دی توپاک را آورد. یاس که از ۱۸ سالگی به دنبال مرگ پدرش مجبور به پذیرش مسئولیت خانواده خود شد، با بدهی‌هایی که پدرش برجا گذاشته بود با مشکلات اقتصادی مواجه شد، در نتیجه تحصیلات دانشگاهی را ترک و شروع به کار کرد. در همین دوره یاس شروع به نوشتن شعرهایی کرد که بعداً آنها را به همراهی دوست دوران دبیرستان خود میتا ملکی به موسیقی تبدیل کرد. پس از زلزله بم در ایران، یاس ترانه‌ای تحت عنوان «بَم» را با آهنگسازی میتا ملکی خواند و منتشر کرد که آغاز حرفه خوانندگی او محسوب می‌شود.
وی در مورد درخواست برای مجوز از دولت ایران و ناکام ماندن برخی از ترانه‌هایش این چنین گفت:
من در ترانه‌هایم نفرین نمی‌کنم و در راستای تایید مسائلی مانند سکس و تخلفات چیزی نمی‌خوانم. من می‌خواهم با افتخار در جلوی خانواده‌ام ترانه‌هایم را اجرا کنم. ترانه من معمولاً با گله و شکایات از جامعه آغاز می‌شود. اما پایان آن همیشه امید است. اهمیت این کار، الهام بخشیدن به نسل جدید است تا از بهترین قوه پتانسیل و نهفتهٔ خود بهره بگیرند. ما به این نیاز داریم