رستنی ها کم نیست

من و تو کم بودیم

خشک و پژمرده و تا روی زمین خم بودیم

…

گفتنی ها کم نیست

من وتو کم گفتیم

مثل هذیان دم مرگ

از آغاز چنین در هم و بر هم گفتیم

…

دیدنی‌ها کم نیست

من و تو کم دیدیم

بی‌سبب از پاییز

جای میلاد اقاقی ها را پرسیدیم

…

چیدنی ها کم نیست

من و تو کم چیدیم

وقت گل دادن عشق روی دار قالی

بی‌سبب حتی پرتاب گل سرخی را ترسیدیم

…

خواندنی ها کم نیست

من و تو کم خواندیم

من و تو ساده ترین شکل سرودن را در معبر باد

با دهانی بسته واماندیم

…

من و تو کم بودیم

من و تو اما در میدانها

اینک اندازه ما می‌خوانیم

ما به اندازه ما می‌بینیم

ما به اندازه ما می‌چینیم

ما به اندازه ما می‌گوییم

ما به اندازه ما می‌روییم

…

من و تو کم نه

که باید شب بیرحم و

گل مریم و

بیداری شبنم باشیم

…

من و تو خم نه

و در هم نه

و کم هم نه

که می باید با هم باشیم

…

من و تو حق داریم

در شب این جنبش

نبض آدم باشیم

….

من و تو حق داریم

که به اندازه ما هم شده

با هم باشیم