ما دو تا ماهی بوديم

توی دريای کبود

خالی از اشکهای شور

از غم بود و نبود

پولکامون رنگ وارنگ

روزامون خوب و قشنگ

آسمونمون يکی

خونمون ی قلوه سنگ

پولکامون رنگوارنگ

روزهامون خوب و قشنگ

آسمونمون يکی

خونمون ی قلوه سنگ

خندمون موجهارو تا ابرها مي برد

وقتی دل گير بودم اون غصه می خورد

تورهای ماهيگيرا وا نمي شود

عاشقی تو دريا تنها نمی شد

خوابمون مثل صدف پر مرواريد نو

پر شد اين غصه ما توی درياهای دور

خوابمون مثل صدف پر مرواريد نو

پر شود اين غصه ما توی درياهای دور

هميشه توک ميزديم به حباب های درشت

تا که مرغ ماهی خوار آمد و جفتم و کشت

دلش آتيش بگيره .. دل اون خونه خراب

ديگه نوبت منه سايش افتاده رو آب

دلش آتيش بکيره

دل اون خونه خراب

ديگه نوبت منه سايش افتاده رو آب

بعد ما نوبت جفتهای ديگس

روز مرگ زشت دلهای ديگس

ای خدا کاری نکن يادش بره که يک ماهی اين پايين منتظره

نمی خوام تنها با شم

ماهی دريا باشم

دوست دارم که بعد از اين توی قصه ها باشم

نمی خوام تنها با شم

ماهی دريا باشم

دوست دارم که بعد از اين توی قصه ها باشم