ای چراغ هر بهانه از تو روشن از تو روشن

ای که حرفهای قشنگت منو آشتی داده با من

من و گنجشکهای خونه دیدنت عادتمونه

به هوای دیدن تو پر می گیریم از تو لونه

باز میاییم که مثل هر روز برامون دونه بپاشی

من و گنجشکا می میریم تو اگه خونه نباشی

همیشه اسم تو بوده اول و آخر حرفام

بس که اسم تو رو خوندم بوی تو داره نفس هام

عطر حرفای قشنگت عطر یک صحرا شقایق

تو همون شرمی که از اون سرخه گونه های عاشق

شعر من رنگ چشاته رنگ پاک بی ریایی

بهترین رنگی که دیدم رنگ زرد کهربایی

من و گنجشکای خونه دیدنت عادتمونه

به هوای دیدن تو پر می گیریم از تو لونه