با منه افسرده دل

اینهمه بد تا مکن

خسته تر از خسته ام کرده ای اما مکن

با دلم ای آشنا

عشوه گری ها چرا

اینهمه بیگانگی با منه تنها نکن

این غصه مرا کشته خدایا

عشقش ز دلم میرود آیا؟

عشقم نپذیری

وفای من نخواهی

با اینهمه ای یار به دل

نمیری الهی

تو بخته سپیدی اگر چه دل سیاهی

با این سردی نگو که بد نکردی

با من هرگز تو مهربان نگردی

با من افسرده دل