دلم انداره ی دنیا

غم دنیا تودلم

غم دیروز غم امروز و فردا تو دلم

غم دیروز غم امروز و فردا تو دلم

شب که از ره می رسه یکسره چادر می زنه

غم به اندازه ی تاریکی شب ها تو دلم

صدفم یک صدفه پاکی وبی مروارید

خالی ام دید، غم به وسعت دریا تو دلم

من نه رنجم نه هوس باز نه افسونگر و مست

چه کنم با طپش این همه حاشا تو دلم

یاورم دید، به جان آمده از واژه ی تن

نقش لبخند ،به لب های من اما تو دلم

دلم انداره ی دنیا

غم دنیا تودلم

غم دیروز غم امروز و فردا تو دلم

غم دیروز غم امروز و فردا تو دلم

در کنار تو صبوری نکنم اما هر

عاشقی درعشق تو شکیبا تو دلم

من سر و پا همه آشوب بهاران اما

بارش ابر زمستان تمنا تو دلم

من نه رنجم نه هوس باز نه افسونگر و مست

چه کنم با طپش این همه حاشا تو دلم

یاورم دید، به جان آمده از واژه ی تن

نقش لبخند به لب های من اما تو دلم

دلم انداره ی دنیا

غم دنیا تودلم

غم دیروز غم امروز و فردا تو دلم

غم دیروز غم امروز و فردا تو دلم