تنها حال مرا می‌دانند دیوانه ها
ازدوست توقع بود ن ک ازبیگانه ها
درد رفیقه که جاشم خوب عمیقه که
انقدر دقیقه که سفید شده شقیقه ک
باران بهانه شد حالم عاشقانه شد
قلب بی صحاب من ب سویت روانه شد
تمام تو تمام من عشق ناتمام من
بی‌تو ب پایان می‌رسد دوام من
مشهورم من ب دیوانگی عشقت
باران راحت نمیزارد مرا امشب
سیرم ازخودمو اما ب تو تشنم
آمد خبر از او درحد یک نامه
رفته اما هنوز این عاشق ک خامه
برام ندانستم ک عشق تو دامه
ورس ۲
باران بهانه بود واسه عاشق ترشدن
عشقت نشانه بود واسه عاقل ترشدن
من یاد میگیرم از هر اشتباهی ب غلط
یادم تورا فراموش
کارمن دیوانگیست کار تو عاشق کشی
عشق رفیق سادگیست رفیقو ساده میکشی
پنهان در پیدایی
غریب آشنایی
باهمه ولی تنهایی
مشهورم من ب دیوانگی عشقت
باران راحت نمیزارد مرا امشب
سیرم از خودمو اما ب تو تشنم
آمد خبر از او در حد یک نامه
رفته اما هنوز این عاشق ک خامه
برام ندانستم ک عشق تو دامه