در پی آهوی عشق

در پی آهوی عشق، صیادِ آواره شدم

تا کجا باید دوید؟ یا رب بیچاره شدم

من عقابم، شاهپر قله نشین بی شکست

ریشخند بچه آهویی به یکباره شدم

بال من بی سایه شد از بس که افتادم به خاک

کنج خانه مرغ بی پرواز و بیکاره شدم

من که از سی پارهء قرآن نخواندم یک کلام

پرپر عشقم چنان کردی که سی پاره شدم

صد هزار رحمت به تیر ناصواب دشمنم

اندکی مرهم، مداوا میکند زخم تنم

تیر بی انصاف عشق تو نشسته قلب من

کاریگر نیست هر چه مرهم من به این زخم میزنم

این حواس و هوش من با تو چه آسان میرود

پا به پای سایه ات عمرم شتابان میرود

در پی آهوی عشق، صیادِ آواره شدم

تا کجا باید دوید یارب بیچاره شدم