دست من وقت نوشتن شکل اسم تو رو داره

وقت خوندن صورت من خنده هاتو کم میاره

عطر یاسی که تو چیدی ناز صد باغو خریده

آه کامل سر سفره گریه هامو سر کشیده

تو چه خوشرنگ و عزیزی مثل یک نت لب گیتار

مثل فکر شعر تازه حدس یک گل پشت دیوار

ای تو دلکوک ای خوش آهنگ تو شنیدنی ترینی

من پر از هوای غربت تو هوای سرزمینی

زمهریز نارفیقان خواب آفتابی می بینه

هجرت ما وسط آب زورقی بی سرنشینه

پیله بستن در دل تو کار پروانه شدن بود

گرد شعله قد کشیدن رقص ناب مرد و زن بود

با تو باید مثل شبنم عطر گلها رو بغل کرد

تلخی فاصله ها رو پر کندوی عسل کرد

تو چه خوشرنگ و عزیزی مثل یک نت لب گیتار

مثل فکر شعر تازه حدس یک گل پشت دیوار