هوای حال من غم داره سرده ولی از ابر و بارون خزون نیست

زمستون داره تو لحن تو انگار که ابرش تو هزار تا آسمون نیست

هوام دلگیر نفس هام سرد دلم خون یه عالم در دو دل دارم تو سینه

شب تار و غم یار و دل زار هوای بی می و ساقی همینه

چه بی تابانه بی تاب تب تو چه بی رحمانانه بی رحمی تو بی رحم

چه بی اندازه می خوام که تو باشی چه با انگیزه می خونی که میرم

منو سازم منو سوزم من و آه تو و جام پر از می که شکستی

منو حال خراب و این شراب و تو و باده منو عادت به مستی

تو و باده منو عادت به مستی

من اینجا دلخوشیم رفته به باد و تو موهات غرق رقص روی این باد

سکوت شب کنار تو یه حرف سکوت تو چه احساسی به شب داد

چه بی تابانه بی تاب تب تو چه بی رحمانانه بی رحمی تو بی رحم

چه بی اندازه می خوام که تو باشی چه با انگیزه می خونی که میرم

منو سازم منو سوزم من و آه تو و جام پر از می که شکستی

منو حال خراب و این شراب و تو و باده منو عادت به مستی

تو و باده منو عادت به مستی