اي خالق هر قصه من اين منو اين تو

بر ساز دلم زخمه بزن اين منو اين تو

هر لحظه جدا از تو برام ماهي و سالي

با هر نفسم داد ميزنم جاي تو خالي

منم عاشق ناز تو كشيدن

بخاطر تو از همه بريدن تنها تو رو ديدن

منم عاشق انتظار كشيدن

صداي پا تو از كوچه شنيدن تنها تو رو ديدن

تو اون ابر بلندي كه دستات شفاي شوره زاره

تو اون ساحل نوري كه هر موج به تو سجده مياره

تو فصل سبز عشقي كه هرگل بهارو از تو داره

اگه نوازش تو نباشه گل گلخونه خاره

تو آخرين كلامي كه شاعر تو هر غزل مياره

بدون تو خدا هم تو شعراش ديگه غزل نداره

بمون كه شوكت عشق بمونه كه قصه گوي عشقي

نگو كه حرمت عشق شكسته تو آبروي عشقي