یکی رو جسم بی جونش همه آوار و اندوهش زیر آوار این خونه تنش تنها و بی روحه

صدای آه و فریادش به جایی هم نرسیده صداش میلرزه انگاری کسی صداشو نشنیده

زیر خرواره این خاکا کوتاهه دستش از دنیا مرور بی کسی مونده واسش تا نقشه ی فردا

تو عمقه چشمای خستش غمه بی سرپناهیه برای زندگی کردن شاید فکر رهاییه

تو عمقه چشمای خستش غمه بی سرپناهیه برای زندگی کردن شاید فکر رهاییه

***

تو این ویرونه های غم غمه دنیا تلمباره صدای زجه و زاری از این حادثه میباره

تو چشم آدمای شهر میونه دشت ویرونه غمه بی سرپناهی و یه داغ تلخ می مونه

زیر خرواره این خاکا کوتاهه دستش از دنیا مرور بی کسی مونده واسش تا نقشه ی فردا

تو عمقه چشمای خستش غمه بی سرپناهیه برای زندگی کردن شاید فکر رهاییه

تو عمقه چشمای خستش غمه بی سرپناهیه برای زندگی کردن شاید فکر رهاییه