یه شبِ کمرنگ و تاریک و ، سرد

تو بیا هَمدَم یه کاری کن

شدی یه دیوونه ی ، طرد

هَنو به قبلاً دُچاری چون

یه تغییر لازمه واسَت

که تأثیر داره هر نگاهِ بد رو هر تارِ موهات

یادمه من زیرِ زنجیری که بافتم رو سَرِت

میشِستم و هر تارِ موت میشُد واسَم یه پروانه تو باد

یادمه هر دونه اَشکِت واسه من انبوهِ غم بود

اما امروز تو ازَم بیزار ، پُریم از اندوه و کمبود

یادمه هرروز یه برنامه ی خوب ، هرروز یه دیدار

ولی امروز دوریم از هم و فقط ، عکسِت رو دیوار

از پنجره ببین بیرونو

که چه دوری از مَقصدَم

از پنجره ببین بیرونو

از پنجره ببین بیرونو

همه رویاها یخ زدَن

از پنجره ببین بیرونو

بیا از تو چِشام ببین تومو

بسّه از بیرون حدس زدن

ببین چطور اعضای بدَنَم

قلبَمو پَس زدَن

از پنجره ببین بیرونو

از پنجره ببین بیرونو

هَنو هرجا که میری

بَهونَمو میگیری

نمیتونی اینو انکار کنی

داری بی من میمیری

هَنو روزی هزاربار

تو روز عکسامو میبینی

هَنو آرامش غیرِ بغلِ من هرجا میری ، نی

یه رمزی داره آغوشَم

پُرِ از عشق و من فوّاره ها توشَم

من بی تو یه چمن زارِ خاموشَم

پُر از پروانه ها تو شمع

بیا برگرد بزار خوب شَم

از پنجره ببین بیرونو

که چه دوری از مَقصدَم

از پنجره ببین بیرونو

از پنجره ببین بیرونو

همه رویاها یخ زدَن

از پنجره ببین بیرونو

بیا از تو چِشام ببین تومو

بسّه از بیرون حدس زدن

ببین چطور اعضای بدَنَم

قلبَمو پَس زدَن

از پنجره ببین بیرونو

از پنجره ببین بیرونو