آرامش جانم کی مثل تو میشد که دلم را برباید دیوانه شد این قلب من از برق نگاهت

چشمان تو تا صبح چه غزل ها بسراید …

آرامش جانم با پلک زدنت میشود که تند ضربانم بازی نکن انقد تو با روح و روانم

عمریست که اسم تو شده ورد زبانم ای مرهم جانم …

قلب مرا میکشی از سینه ی من بیرون برق نگاهت به خدا کرده مرا افسون

لیلی من باش که دیگر شده ام مجنون …

قلب مرا میکشی از سینه ی من بیرون برق نگاهت به خدا کرده مرا افسون

لیلی من باش که دیگر شده ام مجنون …

عمریست که در خاطرمی مونس جان ای جان بخند غم دل را برهان

قاصر شده از وصف نگاه تو زبان احوال من بین و کنارم تو بمان

قلب مرا میکشی از سینه ی من بیرون برق نگاهت به خدا کرده مرا افسون

لیلی من باش که دیگر شده ام مجنون …

قلب مرا میکشی از سینه ی من بیرون برق نگاهت به خدا کرده مرا افسون

لیلی من باش که دیگر شده ام مجنون …