من از بغض شکستم زیر بارون و

همه تعبیر خوابای پریشونو

قرار آخر تو کافه تهرونو میدونستم

که دستامو نمیگیری

از اون آهنگی که پخش شد توی ماشین

از اون عکسایی که انداختی با دوربین

از اون حرفا که میگفتی واسه تسکین

خودم فهمیده بودم که داری میری

من از بی رحمی سوز شب برفی

سکوت لحظه هایی که تو کم حرفی

روزایی که نداشتیم واسه هم حرفی

شدم مثل دیوونه های زنجیری

بهم میگفتی یاد من فراموشت چه

شعرایی که میخوندم توی گوشت

خودم فهمیدم از گوشی خاموشت

نداره گریه هام روی تاثیری

تو هیچوقت حال این مردو نمیفهمی

نمیفهمی نمیفهمی

نمیدونی چه دردی داره بی رحمیت

تو بی رحمی تو بی رحمی

صدای زوزه ی گرگ بدن زخمی

تو هیچوقت توی قلبم نمیری

من از بی رحمی سوز شب برفی

سکوت لحظه هایی که تو کم حرفی

روزایی که نداشتیم واسه هم حرفی

شدم مثل دیوونه های زنجیری

بهم میگفتی یاد من فراموشت چه

شعرایی که میخوندم توی گوشت

خودم فهمیدم از گوشی خاموشت

نداره گریه هام روی تاثیری