بین مرگ و زندگی یه خاطرست که چشمای بسته یادت میاره

مثل گم کردن و پیدا شدنه نفسای خسته یادت میاره

روی تخت گرم بیمارستان پشت شیشه های بارونی و خیس

قطره قطره زندگیتو دوره کن لحظه لحظه خاطراتو بنویس

بنویس آینه ی قدی عشق روبروی تن بیمار منه

واسه موندن یه فرشته ی نجات مثل پروانه پرستار منه

بگو به شهر بی تماشا بگو ماه من از شبای یلدا بگو

از اتفاق لحظه لحظه ی من از آفتاب صبح فردا بگو

بگو به شهر بی تماشا بگو ماه من از شبای یلدا بگو

از اتفاق لحظه لحظه ی من از آفتاب صبح فردا بگو

بین مرگ و زندگی یه خاطرست بین بی قراری یاس و امید

روبروم اما یه ماه روشنه یه امید تازه یه قلب سفید

وارث نجیب بانوی غریب حس امنیت و آرامش منه

ناجی شریف لحظه های سخت عشق بی وقفه پرستار وطن

بگو به شهر بی تماشا بگو ماه من از شبای یلدا بگو

از اتفاق لحظه لحظه ی من از آفتاب صبح فردا بگو

بگو به شهر بی تماشا بگو ماه من از شبای یلدا بگو

از اتفاق لحظه لحظه ی من از آفتاب صبح فردا بگو