با هر قدم داری از من دور میشی حس تنهایی به من نزدیک میشه

تنها ستارم توی هفت آسمون بودی بری دنیای من تاریک میشه

با رفتنت شاید دیگه هیچ وقت نتونم شاد باشم

با حسرت یه آرزوی کهنه و پوسیده دارم تو جوونی پیر میشم

هر روز تو زندون تنهایی با ببر تیز دندون غمت درگیر میشم

کی میشه از دست تو و زندون تو آزاد باشم

وقتی نیستی خونه عین یه مکعب تو خالی سوت و کوره

کاشکی زود پاییز شه بارون کل این شهرو بشوره

که هر جاشو پا میذارم هی یادت میوفتم

وقتی نیستی با خیالت بعضی وقتا سر میز شام میشینم

گاهی اصلا واقعا انگار دارم تو رو میبینم

من از بس که بهت بیمارم هی یادت میوفتم

یادت میوفتم

من افسرده نیستم حالم خوبه خوب

فقط شکل تو نیستم

دردم اگه داشته باشم افسردگی نیست

قرص و دارو به کار من نمیاد

درد من اینه که دیگه توام به کار من نمیایی

دیگه جای سالمی نیست تو تنم بخوام به عشق تو رگ بزنم

تو هنوزم که هنوز حالیت نیست که نمیتونم ازت دل بکنم

وقتی نیستی خونه عین یه مکعب تو خالی سوت و کوره

کاشکی زود پاییز شه بارون کل این شهرو بشوره

که هر جاشو پا میذارم هی یادت میوفتم

وقتی نیستی با خیالت بعضی وقتا سر میز شام میشینم

گاهی اصلا واقعا انگار دارم تو رو میبینم

من از بس که بهت بیمارم هی یادت میوفتم

یادت میوفتم